De presentatie gaat over de aanleg van de Nieuwe Waterweg, maar ook wat daaraan voorafging. Te beginnen bij de Sint Elisabeth vloeden, begin 15e eeuw, waarna door verzanding als gevolg van getij- en rivierstromingen de monding van de Maas omstreeks 1740 zo ondiep geworden was dat de meeste schepen moesten omvaren, zelfs via het Haringvliet, de Grevelingen en Oosterschelde. De aanleg van het Kanaal door Voorne bracht tijdelijk uitkomst. De plannen van Nikolaas Cruquius en waterstaatsingenieur Pieter Caland werden na veel aandringen uiteindelijk in 1866 omgezet in uitvoering. Ook wordt er verteld over de tegenslagen bij de doorgraving en na de opening van de Waterweg op 9 maart 1872 en de introductie van de zelfvarende hopperzuiger waarmee deze tegenslagen werden overwonnen. Tenslotte wordt stilgestaan bij de enige serieuze stremming in het bestaan van de Waterweg.

Inschrijving voor deze lezing is niet nodig, kaartverkoop aan de zaal